- κρυσταλλικός
- -ή, -όαυτός που αναφέρεται στους κρυστάλλους ή αυτός που έχει μορφή κρυστάλλου.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
κρυσταλλικός
Look at other dictionaries:
κρυσταλλικός — ή, ό 1. αυτός που αναφέρεται στους κρυστάλλους ή έχει μορφή ή σύνθεση κρυστάλλου 2. χημ. αυτός που αποτελείται από άθροισμα κρυστάλλων («κρυσταλλικά σώματα») 3. φρ. α) «κρυσταλλική δομή» η ιδιαίτερη διάταξη τών ατόμων σε έναν δεδομένο κρύσταλλο… … Dictionary of Greek
μαλτόζη — Κρυσταλλικός δισακχαρίτης, που σχηματίζεται από την ατελή υδρόλυση του αμύλου. Αποτελείται από δύο μόρια D γλυκοπυρανόζης ενωμένα μεταξύ τους με έναν 1,4 β γλυκοσιδικό δεσμό. Ο χημικός του τύπος είναι C12H22O11, ο οποίος, αν και μοιάζει με αυτόν… … Dictionary of Greek
δατισκίνη — Κρυσταλλικός γλυκοζίτης, του τύπου C27H30O15, που εξάγεται από τα φύλλα και τη ρίζα του φυτού δατίσκη η καννάβινος. Σε καθαρή κατάσταση σχηματίζει άχρωμες κρυσταλλικές βελόνες που έχουν πικρή γεύση και είναι ευδιάλυτες στο οινόπνευμα, αλλά… … Dictionary of Greek
γή — Γ. ονομάζεται γενικά το έδαφος πάνω στο οποίο κατοικούμε (ετυμολογείται από το αρχαίο γαία). Με ευρύτερη έννοια, ορίζεται επίσης η οικουμένη, ο επίγειος κόσμος, η επιφάνεια του εδάφους. Γ., όμως, ονομάζεται κυρίως ο τρίτος πλανήτης του ηλιακού… … Dictionary of Greek
γη — Γ. ονομάζεται γενικά το έδαφος πάνω στο οποίο κατοικούμε (ετυμολογείται από το αρχαίο γαία). Με ευρύτερη έννοια, ορίζεται επίσης η οικουμένη, ο επίγειος κόσμος, η επιφάνεια του εδάφους. Γ., όμως, ονομάζεται κυρίως ο τρίτος πλανήτης του ηλιακού… … Dictionary of Greek
νετρονίων, αστέρας — (Αστρον.). Ένας αστέρας που έχει υποστεί βαρυτική κατάρρευση σε τέτοιο βαθμό ώστε το μεγαλύτερο μέρος του υλικού του έχει μετατραπεί εξαιτίας των τρομακτικών πιέσεων σε νετρόνια. Η υπόθεση για την ύπαρξη α.ν. έγινε μέσα στη δεκαετία του 1930 από… … Dictionary of Greek
αδάμας — Μεγάλος παράλιος οικισμός (υψόμ. 10 μ., 1.391 κάτ.) της Μήλου. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Μήλου του νομού Κυκλάδων. * * * ( αντος), ο (Α ἀδάμας) κρυσταλλικός πολύτιμος λίθος με μεγάλη σκληρότητα και λάμψη (αλλιώς διαμάντι, διαμαντόπετρα)… … Dictionary of Greek
δολομίτης — I Ορυκτό, διπλό ανθρακικό άλας του ασβεστίου και του μαγνησίου (CaCO3 MgCO3), με αναλογία 54,35% ανθρακικού ασβεστίου (CaCO3) και 45,65% ανθρακικού μαγνησίου (MgCO3). Όταν ένα μέρος του μαγνησίου υποκατασταθεί από σίδηρο (Fe), προκύπτει μια… … Dictionary of Greek
ευπατορίνη — η κρυσταλλικός γλυκοζίτης που απαντά στό φυτό ευπατόριο. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευπατόριον. Η λ. μαρτυρείται από το 1842 στον Ξαβέριο Λάνδερερ] … Dictionary of Greek
λειμονίτης — Σιδηρομετάλλευμα, το πιο διαδεδομένο πάνω στον φλοιό της Γης. Προέρχεται από την εξαλλοίωση άλλων ορυκτών που περιέχουν σίδηρο και ορίζεται χημικά ως υδροξείδιο του σιδήρου, με ποικίλη περιεκτικότητα σε νερό, FeO(ΟΗ). Ο προσδιορισμός του λ. δεν… … Dictionary of Greek
